ایمپلنت در چه مواردی کاربرد دارد؟

• جایگزین کردن یک و یا تعدادی از دندان ها بدون درگیر کردن دندان های مجاور 
• می توان از ایمپلنت به عنوان پایه بریج در انتهای قوس دندانی استفاده کرد تا دیگر مجبور نباشید از پروتز متحرک استفاده کنید. 
• در مواردی که کل دندان ها را نداشته باشید و امکان استفاده از تعداد زیاد ایمپلنت موجود نباشد ، می توان با قرار دادن 4 یا 5 ایمپلنت از آن ها به عنوان پایه دست دندان استفاده کرد تا دیگر دست دندان شما در دهانتان جابه جا نشود و احساس راحتی بیشتری داشته باشید.

مزایای استفاده از ایمپلنت نسبت به دست دندان متحرک و یا پروتز ثابت (بریج):

از هر زاویه ای که شما به این موضوع بنگرید ،ایمپلنت بهترین انتخاب برای جایگزینی دندان های از دست رفته شما است. 
• زیبایی: ایمپلنت کاملاً شبیه دندان خودتان خواهد بود و از آنجایی که با استخوان فک درگیر می شود ،  مانع از تحلیل استخوان و لثه می شود که در سایر روش های قبلی ( دست دندان وو یا بریج) از عوارض این درمان ها می باشد. به هر حال کسی متوجه نخواهد شد که شما یک دندان جایگزین دارید. 
• حفظ ساختمان دندان های مجاور: در این روش دندان های مجاور تراشیده نمی شوند و دچار پوسیدگی های بعدی نخواهند شد. 
• اعتماد به نفس: به طور یقین با استفاده از ایمپلنت احساس بهتری نسبت به خود ، خنده و صحبت کردنتان دارید. 
• قابل اعتماد: درصد موفقیت ایمپلنت های دندانی بسیار بالا است و بر خلاف ادعاهای خلاف واقع  گذشته در این رابطه ، درصد موفقیت ایمپلنت نسبت به سایر روش های جایگزینی دندان ، بسیار بالاتر است و از آنجا که بدنه ایمپلنت از تیتانیوم خالص ساخته می شود ، واکنشی بصورت رد پیوند وجود نخواهد داشت. 
 

آیا شما کاندید مناسبی برای ایمپلنت می باشید؟

کاندیدای ایده آل برای ایمپلنت کسی است که از نظر سلامت عمومی در شرایط مناسبی باشد و میزان استخوان کافی برای نگهداری ایمپلنت داشته باشد و لثه های سالم و عاری از التهاب داشته باشد. 
در صورتی که بیماری لثه داشته باشید ، باید ابتدا بیماری توسط متخصص لثه برطرف شود و سپس شما به مانند یک فرد سالم می توانید از ایمپلنت استفاده کنید. از آنجایی که ایمپلنت در ارتباط مستقیم با استخوان و لثه شما است ؛ بهترین فرد جهت ارزیابی ناحیه بی دندانی ، انتخاب نوع ایمپلنت و جراحی ایمپلنت ، متخصص لثه است که حتی می تواند بهترین مشاور شما پس از قراردهی ایمپلنت از نظر نحوه نگهداری و بهداشت ایمپلنت باشد. مدتی پس از قراردهی ایمپلنت (حدود 6 هفته) دندانپزشک و یا متخصص پروتز شما می تواند نسبت به قراردهی روکش بر روی ایمپلنت اقدام کند.

نحوه درمان با ایمپلنت

این درمان به صورت گروهی (Team work) انجام خواهد شد که شامل شما ، متخصص لثه و دندانپزشک شما است که پس از ارزیابی ناحیه و تعیین محل و نوع ایمپلنت ، درمان را شروع می کنند که شامل موارد زیر است:

• قراردهی ایمپلنت یا Fixture در ناحیه بی دندانی 
• انتظار به مدت 6 هفته تا ترمیم مناسب ناحیه 
• قراردهی روکش توسط دندانپزشک و یا متخصص پروتز

جایگزینی تمام دندان ها

• قراردهی تعداد زیادی ایمپلنت و قراردهی بریج بطور ثابت 
• قراردهی تعداد محدودی ایمپلنت معمولا 4 یا 5 عدد و استفاده از آن ها برای افزایش گیر پروتز متحرک شما

در صورتی که استخوان کافی در ناحیه بی دندانی وجود نداشته باشد ، مثلا در اثر تصادف ، ضربه و یا این که مدت زیادی از کشیدن دندان گذشته باشد و استخوان تحلیل رفته باشد ، می توان ابتدا پیوند استخوان انجام داد و پس از حدود 6 ماه اقدام به گذاشتن ایمپلنت کرد.

مراقبت پس از درمان

همانطور که دندان های شما نیاز به مراقبت در خانه (انجام مسواک صحیح) و نیز مراجعه مستمر (حدود هر 4 ماه یکبار) به متخصص لثه دارد ، در رابطه با ایمپلنت نیز همین قانون وجود دارد. در صورت مراقبت مناسب و مراجعه منظم به دندانپزشک و یا متخصص لثه که با توجه به شرایط شما تنظیم می شوند ، همواره می توانید ایمپلنت و دندانی محکم ، زیبا و کارآمد داشته باشید. 
 

آیا پس از قراردهی ایمپلنت عوارضی وجود دارد ؟

از آنجا که بدنه ایمپلنت (Fixture) از فلز تیتانیوم خالص ساخته می شود ، مشکل رد پیوند نخواهیم داشت اما در صورتی که ارزیابی پیش از عمل که شامل موارد زیر می شود به طور دقیق انجام نگیرد می تواند درصد موفقیت را پایین بیاورد.

• بیماری های عفونی که باعث ضعف سیستم ایمنی شوند. 
• دیابت کنترل نشده 
• سیگاری بودن فرد 
• ناکافی بودن میزان استخوان (در این مورد می توان ابتدا اقدام به پیوند استخوان کرد و سپس درمان ایمپلنت را شروع کرد.) 
• بیماری پریودنتال و لثه (در این موارد ابتدا باید بیماری لثه درمان شود.)

مطالب مرتبط:

قیمت ایمپلنت

ایمپلنت تهران

کاشت دندان