تفاوت ایمپلنت ها

ایمپلنت ها جدای از تنوع در کارخانه ی سازنده ایمپلنت که امروزه بیش از یکصد سازنده ایمپلنت در دنیا وجود دارد از نظر سایزهم متنوع هستند.
این تنوع در سایز ایمپلنت به دو صورت تنوع در قطر ایمپلنت و تنوع در ارتفاع ایمپلنت قابل تقسیم است.
معمولاً دندانپزشک تا حد ممکن سعی می کند از ایمپلنت های با قطر کم و ارتفاع کم پرهیز کند. مگر در نقاطی که حجم استخوان ، محدودیت های آناتومیکی مثل کف حفره ی سینوس درر فک بالا و مجرای عصب در فک پائین اجازه ی استفاده از ایمپلنت های بلند را ندهد. همچنین ملاحظات زیبائی در ناحیه ی دندانهای قدامی استفاده از ایمپلنت های با قطر بالا را مردود میی نماید.
به طور کلی هر مقدار سطح درگیر ایمپلنت با استخوان بیشتر باشد موفقیت درمان ایمپلنت بمدت بیشتری تضمین می گردد.
(سطح درگیر ایمپلنت با استخوان با طول بیشتر ایمپلنت و قطر بیشتر ایمپلنت نسبت مستقیم دارد.)
امروزه مینی ایمپلنت ها هم به بازار آمده اند . مینی ایمپلنت ها برای درمان های موقت استفاده می شوند. البته بعضی دندانپزشکان مینی ایمپلنت ها رادر مواردی بطور دائم قرار می دهندد ولی در مجامع علمی و دنشگاهی مینی ایمپلنت ها برای درمان دائمی پذیرفته نمی شود.
(مینی ایمپلنت ها به ایمپلنت هائی اطلاق می گردند که قطر ایمپلنت کمتر از 33 میلی متر باشد.)

چه کسانی نمی توانند ایمپلنت استاده کنند:

امکان دارد ایمپلنت را نتوان برای برخی از بیماران استفاده کرد، که دلایلی مانند کافی نبودن رشد استخوانی یا مثلاً دیابتیک بودن فرد دارد. یکی از ملزومات ایمپلنت، سلامت جسمی فرد است؛ به‌طور مثال افراد دیابتیک، سیگاری‌ها، افراد مبتلا به لوسمی، ایدز یا کسانی که کمبود استخوان دارند، کاندیدای خوبی برای ایمپلنت نیستند.

کدام نوع ایمپلنت مناسب است:

اولین چیزی که بیمار نیازمند به ایمپلنت به ذهنش متبادر میشود این است که کدامیک از انواع ایمپلنت بهتر است و گاها مبهوت از انواع ایمپلنت های دندانی موجود در بازار ( انواع ایمپلنت کره ای، آمریکایی ، ایمپلنتیوم ، ایمپلنت سوئیسی ، ایمپلنت sic و … ) درمان خود را به تعویق می اندازد. غافل از اینکه غالب ایمپلنت ها خوبند به شرط آنکه توسط دندانپزشکی که کار را میداندد انجام پذیرد. مهارت دندانپزشک در درمان ایمپلنت امری بس مهم و ضروری است.
ایمپلنت ها نوعا از آلیاِژ تیتانیوم ساخته شده اند و تفاوتهایی در شکل بدنه فرم ظرافت و استحکام طراحی پیچ اتصال دهنده چگونگی طراحی رزوه های شیارهای ایمپلنت از نظر نفوذ درر استخوان و ایجاد ثبات اولیه و از همه مهمتر ایجاد ویژگیهای خاص اضافه روی سطح ایمپلنت ها میباشد و از طرف دیگر تفاوت قیمت ایمپلنتها ناشی از مدت زمان حضورشان در بازار مصرف و پسس  دادن آزمایششان میباشد.

بریج بهتر است یا ایمپلنت؟

در اکثر مراجعات دندانپزشکی سوالی که بیماران از دندانپزشک خود می پرسند این است که برای درمان بی دندانی بریج مناسبتر است یا ایمپلنت؟
پاسخ این است که بریج فقط برای کسانی که دارای یک واحد بی دندانی هستند توصیه می شود اما با این حال این روش درمانی معایبی نیز دارد از جمله اینکه برای استفاده از بریج به ناچار باید دندانهای سالم اطراف ناحیه بی دندانی برای قرارگیری بریج تراشیده شود،علاوه بر اینکه بریج باعث جلوگیری از تحلیل استخوانی نمی شود و محل بی دندان زیر روکش با وجود بریج باز هم دچار اتروفی استخوان خواهد شد.
گفتنی است در بیشتر مواقع دندانهایی که زیر روکش هستند به دلیل اینکه امکان تمیز کردن آنها وجود ندارد، دچار پوسیدگی می شوند و متاسفانه بیمار کمتر متوجه این پوسیدگی خواهد شد.

از سری مطالب پزشکی عمومی و غیر تخصصی سایت (اطلاعات  عمومی و غیرتخصصی پزشکی برای افزایش دانش سلامت  و اطلاعات عمومی پزشکی بازدیدکنندگان)

مطالب مرتبط:

قیمت ایمپلنت

ایمپلنت تهران

کاشت دندان

مراحل ساخت ایمپلنت دندانی و موارد مورد استفاده

فلز تیتانیوم از فلزات Non-Precious محسوب میشود و هزینه بالای آن بدلیل مراحل متعدد تولید میباشد از طرف دیگر بعضی از این مراحل دست ساز بوده و هنوز مکانیزه نشده.ابتدا باید فلز تیتانوم توسط حرارت دیدن به گرید مورد نظر رسیده باشد و یا آلیاژ آن تهیه شود بعد از آن مفتول هایی با قطر های لازم ساخته میشود این قطر ها به اندازه قطر ایمپلنت هایی است که باید تولید شود.بعد از این مرحله مفتول ساخته شده به طول های مورد نظر تقسیم میشود که این اندازه ایمپلنت دندانی را تعیین میکند.از این قسمت به بعد هزینه تولید بالا میرود زیرا قطعات برشش خورده باید تک تک به ماشین CNC وصل شده و سطح خارجی و داخلی آن تراشیده شود هر چه گرید تیتانیوم سخت تر باشد میزان فرسودگی فرزهای الماسی بیشتر خواهد بود و در نتیجهه باید زودتر تعویض شوند. عدم تعویض فرزهای ماشین تراش باعث میشود رزوه های ایمپلنت دندانی چه در داخل و چه در خارج آن دقت لازم را نداشته باشد. حالا باید ایمپلنت ها سند بلاستت شوند برای اینکار از اکسید آلومینیوم استفاده میشود برای کیفیت بهتر پودر مصرف شده از یک سو وارد مخزن سند بلاست شده و توسط ساکشن بعد از عملیات از سوی دیگر خارج میشود وو هرگز نباید این پودر ریسایکل شود کمپانی هایی که این کار را انجام میدهند حتما تاثیر منفی آنرا در کیفیت سند بلاست نشان میبینند.بعد ازسند بلاستینگ تیتانیوم برای اسید شویی ارسال میشود. دراینجا برای اینکه داخل فیکسچر آسیب نبیند باید سطح داخلی آن توسط تفلون پوشانده شود انجام این مرحله مستلزم صرف وقت و هزینه زیاد میباشد. پس از اسید شویی ایمپلنت دندانی شسته میشود و برای بسته بندی ارسال میشوند بسته بندی هم از مراحل پر هزینه ایمپلنت دندانی محسوب می شود. پس از بسته بندی اولیه ایمپلنت دندانی برای استریل کردن باا اشعه گاما ارسال میشود و سپس جهت بسته بندی نهایی و شماره سریال گذاری وارد آخرین مرحله تولید میشوند. ایمپلنت ها باید سند بلاست شوند تا سطح جانبی آن بزرگتر شود عملل سند بلاست تا 400 برابر سطح جانبی ایمپلنت را بزرگتر می کند و بنابراین تماس ایمپلنت دندانی و استخوان 400 برابر بیشتر میشود تشکیل استخوان در خلل و فرج ایمپلنت دندانی باعثث میشود که ایمپلنت دندانی به استخوان جوش بخورد که به این پدیده استواینتگریشن گفته میشود درست مثل چسبیدن کامپوزیت به مینای دندان.

در استواینتگریشن پیوند شیمیایی بین تیتانیوم و استخوان وجود ندارد و اتصال فقط فیزیکی میباشد و این درگیری به اندازه ای زیاد است که تیتانیوم به استخوان کاملا جوش خورده به نظر میرسد طوری که بعد از زمان استواینتگریشن حدود 400 نیوتن نیرو لازم است تا ایمپلنت دندانی از استخوان جدا شود.

SLA یک روش قدیمی برای سند بلاست کردن ایمپلنت است که امروزه هم همین روش انجام میشود حرف S برای sand blast حرف L برای large grit به معنای دانه های درشت سند بلاست و حرف A برای واژه acid wash بکار رفته است بطور مختصر یعنی اینکه پس از تراشیده شدن ایمپلنت در ماشین CNC باید سند بلاست شود و سپس با اسید شستشو شود تا موادی که رویی ایمپلنت مانده شسته شوند.

RBM این واژه بر گرفته از resorbable blast media به معنای اینکه عمل سند بلاست در محیطی گرم و تحت فشار انجام میشود که که این امر باعث شدت کار می شود و همینطور بقایای کمتری از ماده سند بلاست بر روی ایمپلنت بجا میماند.

موارد مورد استفاده ایمپلنت:

• جایگزین کردن یک و یا تعدادی از دندانها بدون درگیر کردن دندانهای مجاور
• می توان از ایمپلنت به عنوان پایه بریج در انتهای قوس دندانی استفاده کرد تا دیگر مجبور نباشید از پروتز متحرک استفاده کنید
• و در مواردی که کل دندانها را نداشته باشید و امکان استفاده از تعداد زیاد ایمپلنت موجود نباشد، می توان با قرار دادن ۴ یا ۵ ایمپلنت از آنها به عنوان پایه دست دندان استفاده کرد تا دیگرر دست دندان شما در دهانتان جابه جا نشود و احساس راحتی بیشتری داشته باشید.
در صد موفقیت انجام ایمپلنت به عوامل مختلفی بستگی دارد که در بیماران مختلف متفاوت است. حتی این مسئله در مورد ایمپلنت فک بالا و پایین نیز تفاوت دارد. به طور متوسط میزانن موفقیت ایمپلنت دندانی 955% گزارش شده است.

بهترین حالت قرار دادن ایمپلنت قرار دادن ایمپلنت بلافاصله پس از کشیدن دندان است.

در صورتی که دندان از دست رفته، عفونی نباشد و مقدار زیادی استخوان در اثر عفونت از دست نرفته باشد، شانس زیادی برای برای جایگزینی همزمان ایمپلنت وجود دارد.

در مورد دندانهایی خلفی که معمولاً چند ریشه هستند و مخصوصاً اولین دندانهای خلفی بزرگ که دو یا سه ریشه است، جایگزین همزمان دندان کشیده و ایمپلنت معمولاً مقدور نیست و بهتر است حدود 66 هفته صبر کرد.

مراحل انجام ایمپلنت:

درمان بواسطه ایمپلنت چندین مرحله دارد. در مرحله اول کاشت پایه است که درون لثه قرار می‎گیرد. در زمان جراحی نیز، لثه به طور کامل بی حس می‎شود که در این شرایط بیمار هیچگونه دردی را متحمل نمی شود. به این معنا که جراحی هر پایه ایمپلنت در یک جلسه 15 دقیقه ای و تحت بی حسی موضعی انجام می‎شود و ملاحظات و مسائل آن از کشیدن دندان نیز، کمترر است. پس از اتمام جراحی ممکن است فرد دچار درد مختصری شود که با مسکن قابل رفع می‎باشد.
بسته به تعداد ایمپلنت هایی که در دهان قرار می‎گیرد. زمان جراحی متغیر که به تبع آن نیز درد ناشی از جراحی متفاوت می‎باشد. تا مدتی پس از جراحی نیز بیمار باید از غذاهای نرم استفادهه نماید و به هیچ عنوان روی پایه تیتانیوم مواد غذایی سفت و سخت نشکند.
در مرحله دوم درمان ایمپلنت، سه تا شش ماه بعد از جراحی اول انجام می‌شود و روی ایمپلنت‌ها باز و یک قطعه فلزی به بر روی آنها متصل می‌گردد تا از لثه عبور و به استخوان برسد. در این مرحله نیز همچون مرحله قبل، لثه بیمار بی حس می‎شود و تنها پس از اتمام مرحله درمان، بیمار میزان کمی درد احساس می‎کند.
در مرحله سوم درمان اصلی شروع می‎شود که به درمان‌های عادی روکش شباهت دارد و شامل مراحل قالب‌گیری و امتحان روکش می‎شود. در اینجا کار درمان به پایان رسیده و عاج دندان بر روی پایه قرار داده می‎شود. در این مرحله درد زیادی متوجه بیمار نمی شود.
بطور کلی می‎توان گفت روش درمان ایمپلنت یکی از ساده ترین و کم مشکل ترین جراحی‌ها‎ی دهان می‎باشد که درد و ناراحتی زیادی ندارد. همچنین می‎توان بلافاصله پس از کشیدن یک دندان،، عمل ایمپلنت را انجام داد، مشروط بر آنکه استخوان و لثه در سلامت کامل باشند. اگر متخصص تشخیص دهد که کاشت دندان باید به زمان دیگری موکول شود، باید ایمپلنت پس از سه تا چهارر ماه پس از کشیدن دندان انجام گردد. افراد‎ی که به بیماری سیستمیکی دچار هستند باید تحت نظر دندانپزشک قرار بگیرند.
پس از اتمام مراحل درمان و قرار گرفتن دندان در جای خود، نیروی که در نتیجه غذا خوردن بر دندان وارد می‎شود، توسط استخوان فک دفع و در نتیجه هیچگونه دردی بوجود نخواهد آمد.
عوارض ایمپلنت دندانی در حد 2 تا 8 درصد گزارش شده است که ایجاد واکنش های حساسیتی در ابتدای درمان ، جراحی نامناسب و طرح ریزی غلط درمان از عمده ترین دلایل ان است عورضض قرار دادن ایمپلنت شامل عوارض ناشی از ترزیق های دندانپزشکی ، درد،صدمه رسیدن به اعصاب دندانی ، شکستگی و کوفتگی استخوان بلعیدن اجزاست که درصد شبوع آن بسیار کم استت  .

از سری مطالب پزشکی عمومی و غیر تخصصی سایت (اطلاعات  عمومی و غیرتخصصی پزشکی برای افزایش دانش سلامت  و اطلاعات عمومی پزشکی بازدیدکنندگان)

مطالب مرتبط:

قیمت ایمپلنت

ایمپلنت تهران

کاشت دندان

نکته هایی در مورد ایمپلنت

ایمپلنت دندانی یک دندان مصنوعی است که به همراه ریشه آن توسط یک متخصص پریودنتیست در درون فک قرار داده می شود تا جایگزین دندان از دست رفته شما شود. ایمپلنت بهترین انتخاب برای افرادی است که در سلامت عمومی خوبی به سر می برند اما دندانهای خود را در اثر بیماری لثه، پوسیدگی و یا ضربه از دست داده اند. ایمپلنت نسبت بهه روشهای دیگر مانند روکش دندان و یا بریج که دندانهای مجاور تراش می  خورند و در معرض آسیب قرار می گیرند، ارجحیت دارد چرا که تنها جایگزین دندان و یا دندانهای از دست رفته می شود وو دندانهای مجاور را تحت تاثیر قرار نمی دهد. به علاوه رعایت بهداشت در ایمپلنت به مانند یک دندان طبیعی انجام می شود، در صورتیکه تمیز نگاه داشتن و مسواک زدن در روشهای دیگر مانندد پروتز ثابت یا بریج و دست دندان متحرک مشکل تر خواهد بود.
از جنبه روانی-احساسی نیز ایمپلنت نسبت به پروتزهای متحرک مقبولیت و ارجحیت دارد و براحساس اعتماد به نفستان تاثیر مثبتی خواهد داشت. به عنوان مثال شاید شما به دلیل ازز دست دادن یک دندان خنده خود را پنهان می کنید و یا به دلیل داشتن دندان متحرک از ترس جابه جا شدن و یا مشخص شدن، خنده و یا ارتباط کلامی موثری نداشته باشید. با استفاده ازز ایمپلنت شما در هنگام جویدن احساس بهتری خواهید داشت و نیروی جویدن شما به مانند دندانهای طبیعی خواهد بود.
از نظر زیبایی نیز ایمپلنت همانند دندانهای شما خواهد بود. بنابراین با انتخاب صحیح ایمپلنت و ارزیابی دقیق پیش از عمل که توسط متخصص لثه و دندانپزشک تان صورت می گیرد، و نیز باا  همکاری شما در رعایت بهداشت، ایمپلنت سالها جوابگوی نیازهای جویدن، صحبت کردن و زیبایی شما خواهد بود.

طول درمان ایمپلنت چقدر است؟

طول مدت جراحی معمولا از نیم تا دو ساعت می باشد و بسته به تعداد ایمپلنت ها و شرایط فکی بیمار تغییر می کند.

در مواردی که علاوه بر کاشت ایمپلنت، نیاز به پیوند استخوان و یا تغییر شرایط کف حفره سینوس در فک بالا نیاز باشد، زمان کاشت ایمپلنت بیشتر خواهد بود.

پس از کاشت ایمپلنت تا قرار دادن پروتز روی آن، زمانی حدود شش هفته تا سه ماه موردنیاز است تا کاملا ایمپلنت ها در شرایط به دور از تکان و لرزش، به آرامی به استخوان فک بیمار جوش بخورد و ایمپلنت در جای خود کاملا محکم شود. سپس دندانپزشک مبادرت به قرار دادن پروتز روی ایمپلنت می کند.

البته در مواردی با توجه به کمیت استخوانی فک بیمار و نوع ایمپلنت خاصی که طراحی شده است تا بارگذاری فوری روی آن صورت گیرد، بنا به تشخیص جراح دندانپزشک می توان بلافاصله پس از جراحی کاشت ایمپلنت، پروتز را روی ایمپلنت قرار داد.
در مورد قرار دادن ایمپلنت بلافاصله پس از کشیدن دندان ها دیدگاه ها متفاوت و این شرایط لثه و استخوان هر یک از مراجعین است که پزشک را به کدام مسیر ببرد .

شاید بهترین کار این باشد که ریشه دندان فرسوده به آرامی و با ملاحظه زیاد بدون صدمه به استخوان نازک دور آن کشیده شود و حدود 50 تا 80 روز صبر کنیم . در این مدت لثه جای دندان ترمیم یافته ، عفونت و کیستی اگر موجود بوده از بین رفته و استحوان خوبی در محل ساخته میشود که برای ایمپلنت عالیست و مشکل خالی ماندن چند هفتگی جای دندان جلو در لبخندد  هم بدون ایجاد نگرانی برای شما از حضور در جمع مردم فقط در یک یا دو روز با ساخت یک پلاک دندان مصنوعی موقت بسرعت حل می شود .

مهمترین خواسته ما در نصب ایمپلنت ثبات اولیه ایمپلنت در جای خود پس از نصب می باشد که بستگی به میزان اسنخوان سالن قابل استفاده در محل ریشه دندان های موجود دارد و از طرفی همیشه به مقدار مناسبی از استخوان اطراف ایمپلنت نیاز داریم که خود تضمین کننده ماندگاری طولانی مدت ارتودنسی و ایمپلنت ها خواهد بود ، گاها با  انجام جراحی خارج کنندهه کیست و عفونت های غیر فعال قبلی و بازسازی استخوان و یا بدون انجام جراحی صرفا با اضافه کردن مقداری پودر استخوان اطراف ایمپلنت ها امکان کار همزمان را داریم ولی در کل جایگزینیی ایمپلنت همزمان با کشیدن دندان ها در صورتی میسر خواهد بود که ریشه دندان کشیدنی دارای کیست خیلی بزرگ و یا عفونت فعال نباشد که موجب تخریب استخوان محل قرارگیریی ایمپلنت شده باشد که امکان نصب ایمپلنت با گیر و تکیه محکم به استخوان و یا با زاویه صحیح و در عمق مناسب را از ما بگیرد و این بدست آوردن ثبات اولیه در مورد دندان های آسیایی بزرگگ که دو یا سه ریشه است و یا در مورد بعضی دندان های نیش معمولاً مقدور نیست و بهتر است حدود 10تا 12 هفته صبر کرد.
با استفاده از روش overdenture بیماران محترم با حداقل زمان احساس واقعی دندان طبیعی را احساس خواهد کرد .

روش جدید immediate implantation ( کاشت سریع ) که ایمپلنت درست پس از کشیدن دندان جای گذاری شود .

در صورتی که ضخامت استخوان و سلامتی استخوان ایده آل باشد در حداقل زمان بیماران صاحب دندان های طبیعی و زیبا و کار آمد خواهد شد . امروز با بهره گیری از جدیدترین وسایل تشخیص از جمله تومو گرافی کامپیوتری و سه بعدی و ساخت مدل راهنما کیفیت – کمیت استخوان و تعیین موفقیت درمان ایمپلنت وتعیین زاویه قرار گیری ایمپلنت به راحتی برای تیم کاشتت  دندان میسر است .

نکات پایانی:

بنابر این با بهره گیری از روشهای جدید وتکنولوژی روز دنیا دانش ایمپلنت آن چنان گسترش یافته که بیماران نگرانی های قبلی خود را نسبت به نتیجه درمان ، موفقیت درمان ویا درد و تروماهای ناشی از کاشت دندان برای همیشه فراموش خواهند کرد . در آخر همه باید بدانیم کاشت ایمپلنت توسط متخصص کار آمد سهل تر از آن تصوری است که در ذهن داریم
از آنجا که بدنه ایمپلنت Fixture) ) از فلز تایتانیوم خالص ساخته می شود، مشکل رد پیوند نخواهیم داشت ، اما در صورتیکه ارزیابی پیش از عمل که شامل موارد زیر می شود به طور دقیقق انجام نگیرد می تواند درصد موفقیت را پایین بیاورد.
• بیماری های عفونی که باعث ضعف سیستم ایمنی شوند.
• دیابت کنترل نشده
• سیگاری بودن فرد
• ناکافی بودن میزان استخوان (در این مورد می توان ابتدا اقدام به پیوند استخوان کرد و سپس درمان ایمپلنت را شروع کرد)
• بیماری پریودنتال و لثه (در این موارد ابتدا باید بیماری لثه درمان شود)

مطالب مرتبط:

قیمت ایمپلنت

ایمپلنت تهران

کاشت دندان

روش ایمپلنت دندانی: مزایا و معایب

ایمپلنت (Implant) نوعی ابزار پزشکی است که برای جایگزینی یک عضو زیستی، حمایت از یک ساختار زیستی آسیب‌دیده یا تقویت ساختار در بخشی از بدن قرار داده می‌شوند. ایمپلنتهای ارتوپدی و درون‌کاشت‌های دندانی از رایج‌ترین انواع ایمپلنت هستند. ایمپلنت پین  های باریکی هستند که از تیتانیوم خالص سازگار ساخته شده که درون استخوان فک گذاشته می شود. دندان متحرک، قابل اتصال به این ایمپلنت ها هستند. حدود 3 تا 6 ماه زمان لازم برای رشد و ترمیم استخوان اطراف ایمپلنت است. هنگام انتخاب ایمپلنت میزان استخوان در دسترس، میزان استحکام استخوان و زمان گذاشتن ایمپلنت در نظر گرفته می شود. اگر استخوان کافی برای گذاشتن ایمپلنت در دسترس نباشد می توان در شرایط خاص مقداری استخوان برگرفته از نقاط دیگر پیوند زد.همچنین بر حسب میزان سختی استخوان انواع پیچ دار و بدون پیچ ایمپلنت انتخاب می شود. روش های بلیچینگ که برای سفید کردن دندانها می باشد و روش های لمینیت دندان در کنار استفاده از ایمپلنت می  توانند تاثیر زیادی در زیبایی فرد داشته باشند.

روش کاشت ایمپلنت:

ایمپلنت پایه محکمی برای جایگزین متحرک یا دائمی دندان است که عملکرد و زیبایی دندان طبیعی را تقلید میکند. ایمپلنت با استخوان فک کاملا جوش میخورد و به عنوان ریشه ای برای تاج مصنوعی دندان عمل میکند. در این شرایط میتوان تاج موقتی را بر روی آن متصل کرد تا جایگزین دندان از دست رفته شود. تاج یا کلاهک، ظاهری بسیار مشابه دندان طبیعی دارد و به ایمپلنت متصل میشود تا فضای خالی باقی مانده را پر کند. در مدتی که تاج موقتی را در دهان دارید، تاج دائمی در حال ساخت است. ساخت آن ممکن است دو تا سه هفته به طول بینجامد. پروتز مصنوعی از قالبی که از دندانها و لثه ها و اباتمنت گرفته شده است، تهیه میشود. تاج ممکن است با چسب مخصوص به اباتمنت چسبانده شود و یا این که در آن پیچ شود. چهارچوب زمانی برای اتمام کار ایمپلنت و تاج بستگی به چند فاکتور دارد. هنگامی که از روش سنتی جایگذاری ایمپلنت استفاده میشود، کوتاهترین زمان لازم برای اتمام درمان ایمپلنت حدود 5 ماه است. در ابتدای این مدت زمان جراحی جایگذاری ایمپلنت و در انتهای آن اتصال تاج دائمی  انجام میشود. در روش سنتی دو عمل جراحی لازم است که با فاصله سه تا شش ماهه انجام میشود. در تکنیک دیگر ایمپلنت و هیلینگ اباتمنت همزمان گذاشته میشود. ایمپلنت، پروتزی است که به وسیله جراحی ، داخل استخوان فک قرار می گیرد و پس از طی مدت زمانی مشخص که استخوان کاملا اطراف آن شکل گرفت ، پروتز روی آن پایه سوار می شود.‏

چه افرادی برای کاشت ایمپلنت دندان مناسب نیستند:

• افراد که سیگاری هستند.

• اشخاصی که به بیماری های خود ایمنی دچار هستند یا  داروهایی مصرف می کنند که این شرایط را برایشان ایجاد می کند.

• اشخاصی که از روش پرتو درمانی در ناحیه سر و گردن استفاده کرده اند.

• افراد دیابتی که،دیابتشان تحت کنترل نیست.

چه کسانی کاندید ایمپلنت هستند؟

افرادی که به هر علتی دندان ازدست داده باشند کاندید ایمپلنت دندان هستند. ایمپلنت جهت جایگزینی دندان تا بازسازی همه دندانها را در بر می گیرد. در مورد از دست دادن یک یا چند دندان دیگر نیازی به تراش دندانهای مجاور بعنوان پایه پروتز نیست. ایمپلنت داخل استخوان قرار می گیرد و روکش روی همان ایمپلنت بدون اتکاء به دندانهای مجاور قرار داده می شود. در مورد بیمارانی که دندانهای زیاد یا همه دندانها را از دست داده باشند با قرار دادن چند ایمپلنت در فک آنها و استفاده از آنها بعنوان پایه می توان پروتز متکی بر ایمپلنت جهت جایگزینی دندانهای از دست رفته قرار داد. در مورد بیماران کاملأ بی دندان می توان با قرار دادن حداقل دو ایمپلنت در هر فک پروتزی متحرک ولی محکم و بدون لغزش و لقی در اختیار بیمار قرار داد. حتی در مورد بیماران بی دندان که در حال استفاده از پروتز متحرک هستند می توان با قرار دادن دو پایه ایمپلنت در فک آنها همان پروتز را با کمترین قیمت ایمپلنت کاملأ محکم و باثبات کرد.

نقش ایمپلنتهای دندانی در حفظ استخوان

این امر یکی از مهمترین عملکردهای ایمپلنتهای دندانی می‌باشد. وقتی ایمپلنت کار گذاشته می‌شود هر روز نیروی فانکشنال استخوان اطراف آن را تحریک نموده موجب محکم‌تر شدن و قوی‌تر شدن استخوان می‌گردد.

مزایای ایمپلنت:

• بهبود ظاهر بیمار :  ایمپلنت دندان کاملاً شبیه دندان‌های خود بیمار است و چون به گونه‌ای طراحی می‌شوند که بتوانند با استخوان جوش بخورند، دائمی هستند.

• بهبود گفتار:  ایمپلنت بیمار را از نگرانی لغزیدن و افتادن دندان مصنوعی هنگام صحبت کردن رها می‌سازد.

• راحتی بیشتر :  چون ایمپلنت جزیی از بدن می‌شود، داشتن آن در دهان، برخلاف دندان مصنوعی، با ناراحتی همراه نیست.

• آسان‌تر غذا خوردن : ایمپلنت عملکردی مانند دندان طبیعی دارد، بنابراین بیمار می‌تواند غذاهای مورد علاقه‌اش را به راحتی و بدون درد بخورد.

• بهبود سلامت دهان :  برای کار گذاشتن ایمپلنت دندان نیازی به دستکاری، تراشیدن و کشیدن دیگر دندان‌ها نیست. از آنجایی که دندان‌های کناری برای نگه داشتن ایمپلنت دستکاری نمی‌شوند، بیشتر دندان‌های طبیعی دست نخورده باقی می‌مانند تا سلامت دهان و دندان فرد ارتقا یابد. به علاوه در صورت مجزا بودن ایمپلنت‌ها راحت‌تر می‌توان بین دندان‌ها را تمیز کرد.

• دوام و استحکام :  ایمپلنت دوام بسیار بالایی دارد و سال‌های متمادی در دهان باقی می‌ماند.

• آرامش خاطر :  بیمار در صورت استفاده از ایمپلنت از شرمساری درآوردن دندان مصنوعی و کلنجار رفتن با مواد چسبناک برای سر جا نگه داشتن آنها رهایی خواهد یافت.

معایب ایمپلنت:

بعد از جراحی ایمپلنت تغییراتی بروز می کند که موقتی بوده و طول درمان این تغییرات از سه هفته تا شش ماه می باشد. این عوارض ایمپلنت عبارتند از:

• لق شدن مختصر دندان کنار ایمپلنت (این امر بعد از سه هفته تا یک ماه به حالت طبیعی خود برمی گردد).

• درد که امری اجتناب ناپذیر است و بسته به سختی جراحی و خصوصیات افراد کم یا زیاد می باشد ولی در هر صورت بهترین راه کنترل درد استفاده از مسکن یک ساعت قبل از جراحی می باشد . ( دو عدد ژلوفن ۴۰۰میلی گرم با هم) معمولا درد فقط سه یا چهار روز اول بعد از کاشت دندان می باشد . در مورد ایمپلنت های بدون جراحی به دلیل باز نشدن لثه به میزانن  وسیع درد بسیار کمی وجود خواهد داشت که حتی نیاز به مسکن نیست .

• تورم بعد از گذاشتن ایمپلنت در بعضی بیماران وجود دارد و در موارد جراحی پیوند استخوان احتمال کبودی نیز می رود که معمولا این عوارض ایمپلنت از روز بعد از کاشت ایمپلنت شروع می شود و پس از یک هفته بهبودی کامل می یابد.

مطالب مرتبط:

قیمت ایمپلنت

ایمپلنت تهران

کاشت دندان

ایمپلنت در چه مواردی کاربرد دارد؟

• جایگزین کردن یک و یا تعدادی از دندان ها بدون درگیر کردن دندان های مجاور 
• می توان از ایمپلنت به عنوان پایه بریج در انتهای قوس دندانی استفاده کرد تا دیگر مجبور نباشید از پروتز متحرک استفاده کنید. 
• در مواردی که کل دندان ها را نداشته باشید و امکان استفاده از تعداد زیاد ایمپلنت موجود نباشد ، می توان با قرار دادن 4 یا 5 ایمپلنت از آن ها به عنوان پایه دست دندان استفاده کرد تا دیگر دست دندان شما در دهانتان جابه جا نشود و احساس راحتی بیشتری داشته باشید.

مزایای استفاده از ایمپلنت نسبت به دست دندان متحرک و یا پروتز ثابت (بریج):

از هر زاویه ای که شما به این موضوع بنگرید ،ایمپلنت بهترین انتخاب برای جایگزینی دندان های از دست رفته شما است. 
• زیبایی: ایمپلنت کاملاً شبیه دندان خودتان خواهد بود و از آنجایی که با استخوان فک درگیر می شود ،  مانع از تحلیل استخوان و لثه می شود که در سایر روش های قبلی ( دست دندان وو یا بریج) از عوارض این درمان ها می باشد. به هر حال کسی متوجه نخواهد شد که شما یک دندان جایگزین دارید. 
• حفظ ساختمان دندان های مجاور: در این روش دندان های مجاور تراشیده نمی شوند و دچار پوسیدگی های بعدی نخواهند شد. 
• اعتماد به نفس: به طور یقین با استفاده از ایمپلنت احساس بهتری نسبت به خود ، خنده و صحبت کردنتان دارید. 
• قابل اعتماد: درصد موفقیت ایمپلنت های دندانی بسیار بالا است و بر خلاف ادعاهای خلاف واقع  گذشته در این رابطه ، درصد موفقیت ایمپلنت نسبت به سایر روش های جایگزینی دندان ، بسیار بالاتر است و از آنجا که بدنه ایمپلنت از تیتانیوم خالص ساخته می شود ، واکنشی بصورت رد پیوند وجود نخواهد داشت. 
 

آیا شما کاندید مناسبی برای ایمپلنت می باشید؟

کاندیدای ایده آل برای ایمپلنت کسی است که از نظر سلامت عمومی در شرایط مناسبی باشد و میزان استخوان کافی برای نگهداری ایمپلنت داشته باشد و لثه های سالم و عاری از التهاب داشته باشد. 
در صورتی که بیماری لثه داشته باشید ، باید ابتدا بیماری توسط متخصص لثه برطرف شود و سپس شما به مانند یک فرد سالم می توانید از ایمپلنت استفاده کنید. از آنجایی که ایمپلنت در ارتباط مستقیم با استخوان و لثه شما است ؛ بهترین فرد جهت ارزیابی ناحیه بی دندانی ، انتخاب نوع ایمپلنت و جراحی ایمپلنت ، متخصص لثه است که حتی می تواند بهترین مشاور شما پس از قراردهی ایمپلنت از نظر نحوه نگهداری و بهداشت ایمپلنت باشد. مدتی پس از قراردهی ایمپلنت (حدود 6 هفته) دندانپزشک و یا متخصص پروتز شما می تواند نسبت به قراردهی روکش بر روی ایمپلنت اقدام کند.

نحوه درمان با ایمپلنت

این درمان به صورت گروهی (Team work) انجام خواهد شد که شامل شما ، متخصص لثه و دندانپزشک شما است که پس از ارزیابی ناحیه و تعیین محل و نوع ایمپلنت ، درمان را شروع می کنند که شامل موارد زیر است:

• قراردهی ایمپلنت یا Fixture در ناحیه بی دندانی 
• انتظار به مدت 6 هفته تا ترمیم مناسب ناحیه 
• قراردهی روکش توسط دندانپزشک و یا متخصص پروتز

جایگزینی تمام دندان ها

• قراردهی تعداد زیادی ایمپلنت و قراردهی بریج بطور ثابت 
• قراردهی تعداد محدودی ایمپلنت معمولا 4 یا 5 عدد و استفاده از آن ها برای افزایش گیر پروتز متحرک شما

در صورتی که استخوان کافی در ناحیه بی دندانی وجود نداشته باشد ، مثلا در اثر تصادف ، ضربه و یا این که مدت زیادی از کشیدن دندان گذشته باشد و استخوان تحلیل رفته باشد ، می توان ابتدا پیوند استخوان انجام داد و پس از حدود 6 ماه اقدام به گذاشتن ایمپلنت کرد.

مراقبت پس از درمان

همانطور که دندان های شما نیاز به مراقبت در خانه (انجام مسواک صحیح) و نیز مراجعه مستمر (حدود هر 4 ماه یکبار) به متخصص لثه دارد ، در رابطه با ایمپلنت نیز همین قانون وجود دارد. در صورت مراقبت مناسب و مراجعه منظم به دندانپزشک و یا متخصص لثه که با توجه به شرایط شما تنظیم می شوند ، همواره می توانید ایمپلنت و دندانی محکم ، زیبا و کارآمد داشته باشید. 
 

آیا پس از قراردهی ایمپلنت عوارضی وجود دارد ؟

از آنجا که بدنه ایمپلنت (Fixture) از فلز تیتانیوم خالص ساخته می شود ، مشکل رد پیوند نخواهیم داشت اما در صورتی که ارزیابی پیش از عمل که شامل موارد زیر می شود به طور دقیق انجام نگیرد می تواند درصد موفقیت را پایین بیاورد.

• بیماری های عفونی که باعث ضعف سیستم ایمنی شوند. 
• دیابت کنترل نشده 
• سیگاری بودن فرد 
• ناکافی بودن میزان استخوان (در این مورد می توان ابتدا اقدام به پیوند استخوان کرد و سپس درمان ایمپلنت را شروع کرد.) 
• بیماری پریودنتال و لثه (در این موارد ابتدا باید بیماری لثه درمان شود.)

مطالب مرتبط:

قیمت ایمپلنت

ایمپلنت تهران

کاشت دندان