مراقبتها و باید و نبایدهای بعد از جراحی ایمپلنت دندان

 

امروزه با پیشرفت علم پزشکی و دستیابی و به روش های نوین ترمیمی و درمانی، برای افرادی که به دلایل مختلف دندان های خود را از دست داده اند یک راه مناسب و مطمئن وجود دارد، ایمپلنت دندان هر چند نیازمند جراحی است ولی یکی از با دوام ترین شیوه های ترمیمی محسوب می شود .  در این مقاله نکاتی به عنوان مراقبت های لازم پس از انجام ایمپلنت دندان ذکر شده است که باید به صورت کامل توسط بیماران رعایت شود تا این روش درمانی برای آنها مفید واقع شود . معمولا برای درست کردن دندانها و سایر جراحی های در این زمینه از آمپول بی حسی استفاده می شود و پس از رفع اثر بی حسی، احساس درد و حساسیت برای فرد ایجاد می شود. در صورت به وجود آمدن درد پس  از ایمپلنت دندان می توان از قرص ها و کپسول های مسکن که پزشک تجویز کرده است استفاده نمود و به صورت معمول یکی از داروهای موثر برای تسکین درد، مفنامیک اسید می باشد .حداقل تا سه ساعت بعد ازجراحی باید از خوردن غذا و سایر خوراکی ها، جویدن آدامس، خوردن نوشیدنی های سرد و گرم، شستشوی دهان، تف کردن، مکیدن و ...خودداری نمود . در صورتی که محل جراحی ایمپلنت دندان بیمار خونریزی مختصری داشت، لازم است که  یک تگه گاز استریل یا پنه مرطوب را بر روی آن قرار داده شود و اگر این خونریزی قطع نشود حتما باید به پزشک مراجعه نماید، سایر ملاحظات و مراقبت ها در ادامه ذکر شد است .

 

مراقبت های پس از ایمپلنت دندان در 24 ساعت اولیه

• تا یک روز پس از کاشت، فرد بیمار کاملا باید به تغذیه ی خود توجه کند زیرا به دلیل حساس بودن عصب دندانها نوشیدن مایعات داغ نظیر چای مناسب نمی باشد.
•  در این مدت از غذاهای نرم که نیاز به جویدن و وارد کردن فشار بر سطح دندان ها ندارند استفاده شود.
• می توان از یخ برای خنک سازی محل جراحی ایمپلنت دندان استفاده نمود .
• به هیچ وجه از سیگار و مشروبات الکی استفاده نشود، زیرا حرارت  ناشی از سیگار برای ناحیه ی ترمیم شده مضر می باشد.
• تا حد امکان فعالیت های سنگین مثل شنا انجام نشود و به صورت روزانه دهان باید با استفاده از دهان شویه شستشو داده شود تا بوی بد دهان رفع گردد .هم چنین پس از استفاده از آن به مدت نیم ساعت چیزی نباید خورد و نوشید.
• برای شستشوی دهان علاوه بر استفاده از دهانشویه می توان از یک لیوان آب ولرم و یک قاشق چایخوری نمک استفاده نمود .
• در موقع مسواک زدن بیمار نباید مسواک را بر روی قسمتی که جراحی ایمپلنت دندان صورت گرفته است، بکشد زیرا این ناحیه حساس  بوده و امکان دارد که لثه ها دچار خونریزی شوند. بنابراین باید کاملا با دقت و با احتیاط مسواک زده شود.
•  در حین مسواک زدن باید مواظب بخیه ها بود ، در برخی موارد پزشکان از بخیه های قابل جذب استفاده می کنند ولی اگر بخیه های استفاده شده در ایمپلنت دندان بیمار از نوع معمولی باشند، تقریبا یک هفته بعد باید برای خارج نمودن بخیه ها مراجعه کند .
• پاکسازی پروتز موقت بعد از هر وعده ی غذایی لازم می باشد.
•  لازم است که بیمار در صورت مشاهده ی هر گونه تغییر در پروتز و شل شدن پیچ لثه  سریعا به مطب دکتر خود مراجعه کند .

 
غذاهای مناسب پس از ایمپلنت دندان

 در هفته ی اول پس از جراحی لازم است که از غذاهای نرم و میوه های دارای بافت نرم استفاده شود و از جویدن غذاهای سفت و گاز زدن میوه ها پرهیز شود . غذاهای مناسب عبارتند از :

نان های نرم، انواع سوپ و آش، سیب زمینی و تخم مرغ پخته، برنج و ماکارونی و پاستا، گوشت چرخ کرده، انواع ماهی. انواع سبزیجات و میوه های دارای بافت نرم و خورد شده .غذاهایی که خوردن و جویدن آنها به ایمپلنت دندان بیمار اسیب می رساند شامل ته دیگ، گوشت های سفت و سوخاری، نان های حجیم مثل سنگک و بربری، آجیل و انواع خشکبار دارای بافت سفت و شکننده، آدامس و سایر شیرینی های چسبنده می باشند .

پس از کاشت ایمپلنت دندان، در طی مدت دو الی شش ماه با توجه به اینکه دندانها در کدام فک قرار گرفته است و همچنین استخوان بازسازی شده است یا خیر، ترمیم به طول می انجامد و در این مدت لازم است که بیمار ضمن رعایت بهداشت دهانی و نکاتی مذکور در این مقاله ،جهت کنترل و مراقبت به صورت منظم ویزیت های دوره ای را انجام دهد، معاینات لازم پس از ایمپلنت دندان از یک روز بعد از جراحی آغاز می گردد .

مطالب مرتبط:

قیمت ایمپلنت

ایمپلنت تهران

کاشت دندان

درمان ایمپلنت نسبت به درمان بریج چه مزیت هایی دارد؟

روش ها و درمان های مختلفی در دندانپزشکی وجود دارد که دندانپزشکان با توجه به نوع بیماری و عارضه دندان یکی از آنها را انتخاب می کنند. یکی از بیماری های دهان و دندان، از بین رفتن دندان است که دندانپزشک هیچ روشی را برای حفظ دندان در دهان مناسب نمی داند. بنابراین روش جایگزین کردن دندان را پیشنهاد می دهد. کاشت دندان یا ایمپلنت و روش بریج برای پر کردن جای خالی دندان از دست رفته استفاده می شود. این دو روش مزایا و معایب خاص خود را دارند. در این بین بیماران برای انتخاب یکی از این دو روش بر سر دو راهی می مانند.

ایمپلنت یا بریج

برای مقایسه بین روش ایمپلنت و بریج لازم است تا دلایل انتخاب، دوام و ماندگاری، نحوه مراقبت از آنها، زیبایی، هزینه و ... در آنها بررسی شود.

دلایل انتخاب بریج و ایمپلنت

بریج قبل از ایمپلنت برای جایگزین کردن دندان از دست رفته انتخاب می شود که برای استفاده از آن، باید دندانهای مجاور تراش داده شود. در این صورت فضای کافی برای قرار گرفتن بریج فراهم می شود. اگر دندان های مجاور پر شدگی زیادی داشته باشند و بعدها به روکش یا تاج نیاز پیدا کنند، بریج گزینه مناسبی است. اما در روش ایمپلنت، دندان کاشته شده بر روی لثه و جای خالی دندان از دست رفته قرار می گیرد. در این روش به تراش دندانهای مجاور نیاز نیست. در عین حال اگر جای خالی دندان افتاده به مدت طولانی باقی بماند، لثه و استخوان پیرامون عقب نشینی می کند. بنابراین باید بلافاصله برای ایمپلنت اقدام کرد.

نحوه مراقبتهای دهان و دندان

زمانی که بریج در دهان قرار می گیرد، سه تاج متصل به هم هستند که فضای خالی دندان را پر کرده اند. این اتصال باعث می شود که نخ دندان کشیدن و مسواک زدن با مشکل مواجه شود. بنابراین رعایت بهداشت و نحوه مراقبت از دندان های بریج شده به دقت بیشتری نیاز دارد. در حالی که برای دندان های ایمپلنت شده رعایت بهداشت دهان و دندان راحت تر است و می توان به راحتی دندانهای کاشته شده را مسواک زد و یا از نخ دندان استفاده کرد.

دوام و ماندگاری

از آنجا که رعایت بهداشت در بریج با مشکل مواجه است، در نتیجه طول عمر و ماندگاری آنها نیز کمتر می شود. این در حالی است که در ایمپلنت دندانهای کاشته شده به دلیل شباهت زیاد به دندانهای طبیعی به راحتی تمیز می شوند، در نتیجه طول عمر آنها نیز بیشتر می شود. از سوی دیگر ایمپلنت به دلیل داشتن پایه فلزی که با استخوان فک پیوند می خورد، در دهان ثابت می ماند. متوسط عمر بریج حداکثر ده سال تخمین زده شده است. اما ایمپلنت می تواند تا پایان عمر باقی بماند.

در بریج مقداری از ساختار دندان از دست رفته در زیر پروتز مصنوعی باقی می ماند که به مرور زمان از بین می رود و در نتیجه عمر بریج به پایان می رسد. در ایمپلنت اگر تاج دندان صدمه ببیند، دندانپزشک می تواند آن را تعویض کند. اما پایه تیتانیومی بر جای خود ثابت است.

زیبایی

یکی دیگر از معیارهای مقایسه بریج و ایمپلنت، زیبایی در این دو روش است. از آنجا که ایمپلنت شباهت زیادی به دندان طبیعی دارد، در نتیجه از نظر زیبایی رضایت بخش تر از بریج است. در بریج سه تاج دندان به یکدیگر متصل می شوند که همین عامل آنها را مصنوعی جلوه می دهد.

هزینه

هزینه کاشت ایمپلنت بیشتر از بریج است. اما با توجه به اینکه عمر و دوام بریج کمتر است، باید از چند سال تعمیر شوند. در نتیجه می توان گفت با وجودی که هزینه ایمپلنت بیشتر است، اما دوام و ماندگاری این هزینه ها را توجیه می کند.

 

مطالب مرتبط:

قیمت ایمپلنت

ایمپلنت تهران

کاشت دندان

پیوند استخوان برای کاشت ایمپلنت چگونه انجام می شود؟

ایمپلنت ها به عنوان تحولی عظیم در علم پزشکی بسیاری از مشکلات بی دندانی را حل کرده اند. یکی از شرایط لازم برای این فرایند درمانی وجود حجم، تراکم و استحکام استخوان فک است.

در گذشته استفاده از ایمپلنت در افرادی که بافت لثه و استخوان فک آن ها تحلیل رفته بود امکان پذیر نبود زیرا عمل جویدن فشار بسیار زیادی بر استخوان های فک وارد می سازد و در صورتی که استخوان فک استحکام و ضخامت کافی نداشته باشد قادر به نگه داشتن ایمپلنت نبوده و احتمال شکست درمان بسیار بالا می رود.

امروزه با پیشرفت های روز افزون تکنولوژی راهکارهایی برای افزایش تراکم و حجم استخوان به وجود آمده است. بازسازی استخوان روشی است که از آن برای بازسازی و تقویت استخوان استفاده می شود تا در مواردی که کمبود تراکم استخوان وجود دارد بتوان از ایمپلنت استفاده نمود.

متخصص دندانپزشکی زیبایی و ترمیمی با معاینه و بررسی استخوان فک و به کمک عکس های رادیوگرافی حجم و تراکم استخوان را در ناحیه فک مورد بررسی قرار می دهد و در صورت نیاز پیش از کاشت پایه ایمپلنت در فک اقدام به بازسازی استخوان می کند.

بازسازی استخوان فک معمولا شامل پیوند استخوان یا موادی شبیه به استخوان فک است. در پیوند استخوان از:

• استخوان خود فرد
• استخوان فراوری شده متعلق به شخصی دیگر (بانک استخوان) یا استخوان گاو
• بایومتریال ها و یا مواد سنتزی

استفاده می شود، مواد استخوانی پیوند شده سبب می گردند تا سلول های اطراف پیوند تبدیل به استخوان گردند.

دندانپزشک اطلاعات مربوط به فواید و معایب هر کدام را در اختیار بیمار قرار می دهد.

اخیرا استفاده از مواد جدیدی به نام پروتئین – 2 مورفوژنتیک استخوان نیز مطرح شده است. این مواد که با کمک فناوری دی ان ای ساخته می شوند می توانند برخی از سلول های دیگر بدن را وادار به استخوان سازی کنند. در این صورت دیگر نیازی به پیوند استخوان نیست.

استفاده از استخوان خود فرد بهترین گزینه برای پیوند استخوان است. در این حالت از قطعه ای از استخوان فک بیمار مثل استخوان چانه و یا قسمت بخش خلفی فک پایین یا استخوان ران و یا ساق پا به استخوان فک بیمار پیوند داده می شود.

در حقیقت موقعیت و تعداد ایمپلنت هایی که قرار است دندانپزشک در فک جای دهد و وضعیت استخوان فک نوع بازسازی استخوان را تعیین می کند. گاهی تنها به یک پیوند جزیی نیاز است که این کار همزمان با جراحی ایمپلنت انجام می گیرد.

پیوند استخوان برای جایگذاری یک ایمپلنت

در این حالت با توجه به تصاویر سی تی اسکن تهیه شده قطعه ای از استخوان چانه بیمار که حاوی مغز استخوان نیز هست برداشته می شود یا از استخوان فراوری شده فرد دیگری برای بازسازی استخوان از دست رفته استفاده می گردد.

برای این کار دندانپزشک با کمک بی حسی موضعی در زیر دندان های قدامی فک پایین برشی ایجاد می کند تا بتواند به استخوان چانه دست یابد، پس از برداشتن قطعه ای از استخوان چانه با کمک مواد پیوندی استخوان این محل پر شده و با لایه نازکی از بافت پوشانده شده و ناحیه جراحی شده بخیه می شود. اکنون دندانپزشک با کمک پیچ هایی از جنس تیتانیوم استخوان برداشته شده را در محل مورد نظر پیچ می کند. مقداری از مواد پیوند استخوان و مغز استخوان بیمار در اطراف استخوان پیوند شده قرار گرفته و پس از پوشاندن محل با لایه نازکی از بافت محل جراحی شده بخیه می شود. دندانپزشک دارو های لازم را تجویز نموده و از بیمار می خواهد تا زمان آماده شدن محل ایمپلنت به توصیه های او عمل کند. پس از بهبودی پیچ های تیتانیومی باز شده و ایمپلنت در فک جایگذاری می شود.

پیوند استخوان برای جایگذاری چند ایمپلنت

در بازسازی استخوان فک جهت کار گذاشتن چند ایمپلنت به مواد پیوندی بیشتری نیاز است در این حالت پیوند استخوان با استفاده از استخوان ران یا ساق پا و تحت بی هوشی عمومی در بیمارستان انجام می شود. در این حالت از استخوان تهیگاه یا ایلیوم در بالای مفصل ران استفاده می شود.

در صورتی که به صلاحدید متخصص دندانپزشکی زیبایی از استخوان فرد دیگری استفاده شود و عمل پیوند در مطب انجام می گیرد. درصد موفقیت پیوند استخوان بالاست و پیوند استخوان پس نمی زند.

 

مطالب مرتبط:

قیمت ایمپلنت

ایمپلنت تهران

کاشت دندان

همه آنچه باید درباره ایمپلنت دندان بدانید

اگر دندا‌‌نهایتان آسیب دیده‌اند و نگران از دست دادن آن‌ها هستید، خیلی نگران نباشید؛ این روز‌ها روش‌های جدیدی برای رفع این دغدغه ابداع شده است.

ایمپلنت یکی از راهکارهایی است که امروزه بسیاری از دندان‌پزشکان آن را به افرادی توصیه می کنند که دندان طبیعی خود را از دست داده اند. اما این جایگزین که قرار است جای خالی عضو مینایی بدن را پرکند، چیست؟ و چگونه می توان از آن بهره برد؟ به عبارتی شرایط استفاده و توصیه هایی که بعد از کاشتن آن در فک باید به آنها به صورت ویژه توجه کرد، به چه صورت است؟ حسن مؤمنی، متخصص جراحی دهان، فک و صورت به این پرسش‌ها پاسخ داده است .

ایمپلنت چیست؟
ایمپلنت شامل پین هایی از جنس فلز تیتانیوم است، در واقع دندان ها از دو قسمت تشکیل شده اند. یک بخش که در برگیرنده ریشه بوده و دیگری تاج که روی آن قرار می گیرد. تیتانیوم در واقع فلزی خنثی است، بنابراین زمانی که وارد بدن می شود بدن با آن سازگاری پیدا کرده و آن را به عنوان یک غیرخودی شناسایی نمی کند.

ایده‌ای از پروفسور برند مارک
در گذشته از این فلز در پای افرادی که استخوان های آنان آسیب دیده بود استفاده می کردند، اما در سال ۱۹۵۲میلادی، دانشمندی به نام «اینگــوار برنمارک » ایده کاربرد آن را در استخوان فک ارایه کرد.وی که در حال انجام تحقیقاتی در باره فناوری ترمیم استخوان‌ها بعد از شکستگی بود به این نتیجه رسید که می تواند محصول جدید را به نام ایمپلنت وارد بازار کند. بدین ترتیب در سال۱۹۶۵ نخستین ایمپلنت های دندانی ساخته شد.

محدودیت سنی ندارد
ایمپلنت در واقع محدودیت سنی ندارد یعنی هر فردی که بتواند بهداشت دهان خود را رعایت کند و به سن رشد هم رسیده باشد، می تواند به جای دندانی که از دست داده است، از آن استفاده کند. به عبارتی اگر کودکی بعد از رویش دندان های دایمی خود در اثر حادثه ای دندانش را از دست داد، پس از اینکه به ۱۶ سالگی رسید، می تواند برای جایگزینی دندان خود به پزشک متخصص در این حوزه مراجعه کند. از سوی دیگر همانطور که گفته شد، افراد در هر سنی می توانند اقدام به این کار کنند.

مراقب باشید
در برخی موارد فرد نمی تواند از ایمپلنت استفاده کند، به عبارتی زمانی که فرد مبتلا به عفونت دندان یا فک است، کاشت این دندان نه تنها مشکلش را برطرف نمی کند، بلکه ممکن است دردسرهای جدید نیز برای وی به همراه داشته باشد.بنابراین باید فرد در مرحله نخست برای رفع عفونت و درمان آن به پرشک مراجعه و پس از رفع این مشکل اقدام به کاشت دندان کند، اما اگر به هردلیلی، با اصرار نابجای بیمار یا تشخیص اشتباه پزشک در این شرایط برای بیمار دندان کاشته شود، عفونت موجب خواهد شد ایمپلنت پس زده شود و همه زحمات پزشک و هزینه هایی که بیمار برای داشتن دندان جدید تقبل کرده است، به هدر برود.

دیابتی ها بخوانند
اگر خود شما یا یکی از افراد خانواده شاید هم دوستانتان مبتلا به دیابت هستید به عبارتی قند خون دارید، توجه داشته باشید که گذاشتن ایمپلنت باید با احتیاط های ویژه ای انجام شود. در گام نخست باید میزان قند خون فرد ازسوی پزشک مورد بررسی قرار گیرد تا اگر بیماری کنترل شده باشد، برای وی ایمپلنت گذاشته شود. در این شرایط شانس کاشتن دندان چنین فردی مانند افراد عادی است و مشکلی برای وی ایجاد نخواهد شد.

دود ممنوع
افرادی که دخانیات مصرف می کنند، باید توجه داشته باشند که برای انجام چنین درمانی بهتر است، برای مدتی سیگار را فراموش کرده یا حداقل کمتر این ماده دخانی را استعمال کنند. بنابراین چنین بیمارانی نیز باید ابتدا با پزشک متخصص خود مشورت کنند.

استوانه تنباکو عامل جدایی فک و تیتانیوم
اما چرا سیگاری ها برای گذاشتن دندان باید احتیاط کنند؟ نیکوتینی که در سیگار وجود دارد، مانع از ارتباط استخوان فک و ایمپلنت می شود. به عبارتی هنگامی که فک فرد تحت عمل جراحی قرار می گیرد و استخوان باز می شود تا ایمپلنت درون آن قرار گیرد، باید ارتباط بین استخوان و پایه دندان برقرار شود، بنابراین اگر عاملی مانع از یک تکه و سفت شدن استخوان و ایمپلنت شود و آن را تحت فشار قرار دهد، مشکلاتی برای فرد به وجود خواهد آمد. چنین شرایطی باعث می شود روکشی که باید روی پین ها قرار گیرد تا فرد بتواند از آن برای جویدن استفاده کند پس زده شود.

آسپرین هم خطر دارد
از همه این موارد که بگذریم، باید نکته دیگری را به شما گوشزد کنم، اینکه ملاحظاتی که در جراحی ایمپلنت باید مورد توجه قرار گیرد، همان مواردی است که در هنگام جراحی های دهان و دندان مورد توجه قرار می گیرد. به طور مثال برای کشیدن دندان یا جراحی دندان عقل باید ملاحظاتی در نظر گرفته شود، اینکه اگر فرد داروهای ضد انعقاد خون یا آسپرین مصرف می کند با نظر پزشک معالج خود باید ۵ تا ۷ روز قبل از انجام جراحی داروی خود را قطع کند.

با دندان جدید چه کنیم؟
به طور حتم بعد از خواندن سطرهای بالا این پرسش در ذهن شما شکل گرفته است که بعد از گذاشتن ایمپلنت چه باید کرد؟ آیا باید به صورت ویژه از این دندان جدید مراقبت کرد یا فقط رعایت مواردی که برای حفظ دندان های طبیعی باید در نظر گرفته شوند کفایت می کند؟ واقعیت این است که اگر می خواهید از دندان جدید خود به بهترین نحو نگهداری کنید استفاده از مسواک و نخ دندان مهمترین و اصلی ترین توصیه ای است که به شما می شود. پس فراموش نکنید که باید روزانه سه بار(پس از هر وعده غذایی) مسواک بزنید، علاوه براین یک بار در طی روز از نخ دندان استفاده کنید.

دهانشویه هم توصیه می شود
دهانشویه ها نیز توصیه دیگری است که دندان‌پزشکان به افرادی که در دهانشان ایمپلنت کار می‌شود، توصیه می کنند. البته اگر به هر دلیلی مایل به استفاده از دهانشویه ها نیستید یا به آنها دسترسی ندارید می توانید از آب نمک کمک بگیرید و روزی یک‌بار دهان خود را با آن بشویید. این نکته را فراموش نکنید که رعایت نکردن نظافت دندان می تواند دردسرهایی را با خود به همراه داشته باشد. بروز عفونت موضعی نخستین عارضه ای است که سلامت دهان‌ را در زمانی بعد از ایمپلنت به مخاطره می اندازد.

مطالب مرتبط:

قیمت ایمپلنت

ایمپلنت تهران

کاشت دندان

عمل جراحی ترمیمی و ثانویه بینی هزینه و عوارض آن

برای اکثر قریب به اتفاق افراد، عمل ترمیمی بینی و ثانویه بینی باید برای مشکلات زیبایی خاصی از جمله بینی پیچ خورده یا یک مشکل عملکردی مانند دشواری در تنفس انجام شود. این مشکلات ممکن است به علت اشتباه جراح اصلی نباشند. تمام جنبه های بهبودی تحت کنترل جراح نبوده و برخی تغییرات آناتومیک می توانند منجر به مشکلات ناشی از عمل زیبایی بینی شوند. حدوداً ۱۵ درصد از عمل های اولیه ی بینی به هر دلیلی نیاز به عمل های ثانویه دارند.
عمل ترمیمی بینی می تواند انواع مختلفی از بدشکلی های بینی از کوچک شدن بیش از حد پل بینی تا عدم تقارن در نوک بینی را برطرف کند. این روش بسیار پیچیده بوده و نتایج آن مانند نتایج عمل زیبایی بینی اولیه (عمل جراحی اصلی) قابل پیش بینی نمی باشد. 
عمل ترمیمی بینی: اهمیت زمان بندی
پیش از در نظر گرفتن جراحی ترمیمی بینی حداقل یک سال منتظر بمانید. با اینکه مقداری از تورم بینی تقریباً بلافاصله از بین می رود، اما برطرف شدن کل تورم می تواند یک سال بطول بیانجامد. اکثر جراحان عقیده دارند که یک مقدار جزئی تورم حتی زمان بیشتری باقی می ماند. همچنین نرم شدن بافت اسکار حداقل یک سال طول می کشد (در صورت داشتن دو یا سه عمل پیشین زیبایی این زمان بیشتر است)، و وجود اسکار سفت می تواند از انجام اصلاحات کافی توسط جراح جلوگیری کند. اگر عمل ترمیمی بینی را خیلی زود انجام دهید، ممکن است یک مشکل جزئی تبدیل به یک فاجعه بزرگ شود، بنابراین برای انجام این عمل باید صبور بود.
مشاوره برای عمل ترمیمی بینی
در طول جلسه ی مشاوره، جراحان پلاستیک ما پوست، استحکام غضروف و ساختار استخوانی بینی شما را معاینه کرده و میزان غضروف موجود را مورد ارزیابی قرار می دهند زیرا تقریباً همیشه نیاز به پیوند غضروف است. گرافت ها می توانند موجب شکل دهی بهتر و پشتیبانی از مسیر جریان هوا شوند.
انواع مشکلات قابل رفع توسط عمل ترمیمی بینی
در ادامه توضیحاتی از برخی بدشکلی های متداول که توسط جراحی ثانویه ی بینی برطرف می شوند، ارائه شده است.
بدشکلی V معکوس
این نوع بدشکلی بینی شامل یک سایه ی V شکل معکوس در ناحیه ی میانی بینی می باشد. این حالت در اثر بریدن غضروف های جانبی بالایی غضروف های تشکیل دهنده ی طرفین پل بینی اتفاق می افتد. این تغییر شکل اغلب زمانی رخ می دهد که جراح انجام دهنده ی عمل اصلی در حین برداشتن برآمدگی بینی و شکستن استخوان های بینی دچار اشتباه شده است. (این عمل موجب بی ثباتی غضروف های جانبی بالایی می گردد)
چگونگی ترمیم: استفاده از فیلر یا جراحی. متخصصین کلینیک زیبایی دکتر جعفری پور انجام جراحی زیبایی بینی را ترجیح می دهند زیرا فیلرها تغییر شکل را بطور دائمی اصلاح نمی کنند. برای مثال حجم بدست آمده توسط فیلرهای مبتنی بر اسید هیالورونیک حدود ۶ ماه دوام دارند. پرکننده ها همچنین نسبت به جراحی زیبایی بینی از دقت کمتری برخوردار بوده و ممکن است موجب بزرگ تر نشان داده شدن بینی شوند. علاوه بر این، میتوانند موجب التهاب و ایجاد بافت زخم نیز بشوند، و در نتیجه انجام جراحی های بعدی دشوار می شود. در نهایت، فیلرها می توانند در داخل بینی حرکت کنند. به همین دلایل، متخصصین کلینیک زیبایی ، عمل جراحی را هنگام اصلاح بدشکلی V معکوس به استفاده از پرکننده ها ترجیح می دهند. جراحی اغلب شامل قرار دادن غضروف پشتی در بالای پل بینی به منظور باریک کردن بینی و عریض کردن قسمت میانی می باشد.
افتادگی جداکننده ی سوراخ های بینی (کولوملا)
کولوملا نوار پوستی بین حفره های بینی می باشد. افتادگی کولوملا یا عدم تناسب بال کولوملا به حالتی گفته می شود که این قسمت بیشتر از حد مطلوب به طرف پایین کشیده شده باشد، بنابراین از نمای نیمرخ حدود ۴ میلی متر از حفره ی بینی و یا بیشتر آشکار است.
دلایل بالقوه ی بسیاری برای افتادگی کولوملا وجود دارد. برخی بصورت مادرزادی دچار این حالت هستند که اغلب در اثر بلند بودن تیغه ی بینی و یا فشار آوردن غضروف ها روی کولوملا به طرف پایین بوجود میآید. برخی دیگر نیز به علت یک اشتباه در حین جراحی زیبایی بینی مبتلا به این بدشکلی می شوند.
نحوه ی ترمیم این وضعیت بستگی به علت تغییر شکل بینی دارد. ممکن است بافت اضافه پس از ایجاد یک برش برداشته شده و بخشی از تیغه ی بینی نیز جدا شود. غضروف دیگر نیز ممکن است برداشته و یا تراشیده شود. در موارد نادر ممکن است بخش استخوانی بینی کوچک شود.
بینی زینی شکل
در این نوع بدشکلی حالت زینی شکل در ناحیه ی تیغه ی بینی وجود دارد که گاهی اوقات تحت عنوان بینی تورفته نیز نامیده می شود. برخورد جسمی سنگین به تیغه ی بینی موجب پایین رفتن آن می گردد.
چگونگی ترمیم: میتوان تیغه ی بینی را بالا آورد و یا با اضافه کردن گرافت غضروفی در قسمت تورفتگی، این ناحیه را پر کرد.
فرورفتگی دریچه ی خارجی بینی
فرورفتگی دریچه ی خارجی بینی در اثر سستی یا تنگی دریچه ی بینی که باریک ترین بخش مسیر هوایی بینی است، ایجاد می شود. آسیب بینی یا اشتباهات صورت گرفته در حین جراحی زیبایی بینی اصلی می تواند منجر به این حالت شود.
چگونگی ترمیم: در برخی موارد می توان با لیفت بافت گونه در طرفی از بینی که مسدود شده است، این  وضعیت را درمان کرد. در موارد دیگر ممکن است نیاز به جراحی باشد. روش های جراحی مختلفی را می توان برای این منظور استفاده کرد. برای مثال، در صورتی که فرورفتگی در اثر سستی دیواره ی بینی ایجاد شده باشد می توان از گرافت هایی در این ناحیه استفاده کرد. جراحی که عمل ترمیمی بینی را انجام می دهد باید پیش از انتخاب روش مناسب، علت این حالت را بررسی نماید.
بینی منگنه ای
در این حالت نوک بینی بسیار باریک به نظر رسیده و در واقع تورفتگی هایی در دو طرف بینی وجود دارد. برخی بیماران از بدو تولد دچار فرورفتگی در نوک بینی خود هستند. اما این نوع بدشکلی اغلب در اثر بریدن بیش از حد غضروف های نوک بینی در حین عمل اصلی رینوپلاستی بوجود می آید.
چگونگی ترمیم: معمولاً جراحی زیبایی بینی نوک بینی (Tip plastyy) برای تغییر شکل نوک بینی با استفاده از غضروف گوش یا دیگر نواحی بدن انجام می گیرد.
تیز بودن نوک بینی
نوک بینی که بصورت تیز به نظر می رسد اساساً به این معنی است که غضروف های آلار بسیار برجسته بوده و ظاهری تیز دارند و یا بیش از حد دارای جلوآمدگی هستند. بسیاری از بیماران بصورت مادرزادی دارای بینی با نوک تیز هستند. این بدشکلی بیشتر در اشخاص با پوست نازک شایع است.
چگونگی ترمیم: بستگی به آناتومی منحصر بفرد بیمار دارد. روش اندونازال (برشهای داخلی) در برخی  بیماران مورد استفاده قرار می گیرد و در سایرین نیز جراحی زیبایی بینی باز استفاده میشود. ممکن است غضروفها تراشیده یا بریده شوند. در بیماران با پوست نازک، ممکن است یک گرافت بافت نرم یا فاسیا در بالای غضروفهای نوک بینی قرار داده شوند. ترمیم بینی نوک تیز یا دیگر بدشکلی های نوک بینی یکی از چالش برانگیزترین روش های جراحی زیبایی بینی است.
بازشدگی سقف بینی
هنگامی که استخوان های بینی در نزدیکی بالای بینی به هم نمی رسند، یک فضای باز شکل می گیرد. باز شدگی سقف بینی موجب می شود که بینی بسیار پهن به نظر برسد. معمولاً پوست بینی رشد کرده و به داخل این فضا می افتد و به تدریج خطوط عمودی یا تورفتگی هایی ظاهر می شوند.
چگونگی ترمیم: بستگی به میزان پایین یا بالا بودن محل استخوان های بینی دارد. ممکن است انجام استئوتومی (شکستن) ضروری باشد و با استفاده از گرافت onlayy نیز میتوان فاصله ی بین استخوان های بینی را پر کرد.
بهبودی پس از عمل ترمیمی بینی
بهبودی رینوپلاستی ترمیمی شبیه به بهبودی بعد از جراحی زیبایی بینی است. استفاده از تامپون های داخل بینی به کاهش تورم و خونریزی بعد از جراحی کمک می کند، اما تا زمان برداشتن آن ها نمی توان از راه بینی نفس کشید. 
هزینه عمل ترمیمی بینی
هزینه های جراحی ترمیمی و ثانویهی بینی بیشتر از جراحی زیبایی بینی اولیه است. هر قسمت از این هزینه که مستقیماً مرتبط با اصلاح مشکلات مربوط به مسیر جریان هوا باشد را می توان با استفاده از بیمه پوشش داد، با این حال هر گونه هزینه های مرتبط با تغییرات زیبایی را باید خود بیمار بپردازد.

مطالب مرتبط:

بینی نوک پهن

جراحی بینی استخوانی

عمل ترمیمی بینی